Lain karangan uing; tarjamahan sawatara surat Alqur’an tina Juz Amma. Ngahaja dicutat, tina majalah pedalan 1982, keur arsip. Bongan majalahna geus ku rinyuh. Teu pati écés, saha anu parantos nganggitna mah. Da dina majalahna gé teu disebutkeun saha-sahana. Mungkin baé mangrupi sanggian dewan rumpakana, atawa boa anjeun mah uninga. Ieu tarjamahan téh ditulis dina wangun Guguritan atawa Dangding. Mangrupa puisi Sunda anu ditulis dumasar patokan Pupuh.
Pikeun para ulama Sunda (baheula), narjamahkeun atawa cindekna mah nafsirkeun Alqur’an ku cara modél kieu téh bisa jadi geus ilahar. Teu béda jeung nalika aranjeunna ngarang nadoman atawa pupujian. Mémang henteu unggal tarjamahan Alqur’an ditulis dina wangun Pupuh. Lianti aya anu ditarjamahkeun sacara harfiah, ogé aya nu ditulis dina wangun puisi bébas (henteu kauger), kawas anu kiwari katelah ku Nur Hidayahan téa.
Asana béda jeung anu kaalaman ku dunya sastra Indonésia. Apanan pada mafhum urang ogé, puitisasi Alqur’an anu dipokalan ku Muhammad Diponegoro, dina mangsana mah ningan kungsi jadi bahan polemik. Henteu dina alam sastra Sunda mah....
Surah al-Alaq [96]1-19 – SINOM
Geura prak ku manéh bacakalawan asmana Gusti
Gusti manéh nu ngayuga
ngayuga sakabéh jalmi
tina saguruntul getih
hempék geura baca atuh
sabab Pangéran téh mulya
anu maparin wangsit
ngajar jalma perkara nu tacan terang
Hanjakal pisan hanjakal
manusa kaleuleuwihi
pada boga rasa kaya
umaku dirina sugih
padahal anu pasti
ka Pangéran manéh tangtu
kabéh bakal marulang
diri baris manggih pati
raga jalma baris kadatangan ajal
Geura prak ku manéh sawang
pikir kalawan taliti
kumaha jahatna jalma
nu jail jeung nyisikudi
nyarék jalma nu mibakti
sumujud ka nu Maha Agung
nu salat dihalangan
nu sambéang dirurujit
geura sawang kumaha pamanggih andika
Tapi mun seug manéhna
ngagugu pituduh Gusti
kana wangsit nu Kawasa
atawana nitah bakti
éta hadé geus pasti
ngan manéhna nganggap wadul
ngabalieus teu percaya
teu tumut ka Maha suci
lamun kitu nyata salahna kacida
Piraku mun teu nyaho mah
yén Gusti nu Maha Suci
Alloh téh Maha Permana
sing inget na ati
mun manéhna teu lilir
meureunan lampah mantangul
ku Aing rék ditongtak
jambul huluna dijingjing
dikekesek disiksa dihina-hina
Keun sina kokocéakan
gura-gero jurat-jerit
nyalukan batur-baturna
da hamo rék bisa budi
Jabaniah geus sumanding
ku Aing tangtu disaur
kadé pacuan manéh mah
nurut kanu tanpa budi
mangka sujud sing deuheus ka nu Kawasa
........................... CAG.....................__/\__
No comments:
Post a Comment